Küçük bir bahçede ayakta güneşe bakıyordum. Sonra nefes kesildi, tıkandım. Her neyse bitmesini bekliyordum. Arkamda küçük bir kulübenin penceresinde yaşlı adam sordu "noldu evladım" -"kıyamet" dedim. Sol tarafta bahçeli bir villada balkonunda da bir yaşlı kadın, bir de onun eşi oturuyordu. Balkona merdivenden çıkılıyordu. Koştum, onların yanına çıktım. "Nerde" dedim. Bir şey demediler. beni görmemezlikten geldiler, gülüp sohbet ediyorlardı. Sonra aşağıdan koşarak çıkan bir genç adam gördüm. O da beni görmezden geldi. Yaşlı kadın (annesi) "Tamam bu kadar yeter, aç artık şunu" dedi. sonra genç içeri girdi, ben de onu takip ediyordum. Dayanmıyordum artık. Hemen bitsin diyordum, ben de yeter diyordum. Çatı katına çıktık, tavan alçaktı. İçeri loş ışık giriyordu, pencere neredeydi görmedim.Tavana kadar, baya büyük, demirden, duman çıkaran bir.. büyük bir şeydi. Sonra genç ona yaklaştı, iki düğmeden birine bastı. İçerisi sıcaktı, her yer dumandı, rahatladığımı hissettim ama nefes alıp almadığımı fark edemiyordum. Bunun için dışarı çıktım. Tam olarak rüyam ne zaman, nerde bitti hatırlamıyorum. Kalktığımda da nefes nefeseydim, nefesimi tutmuş gibi.