İyi sabahlar :)
Rüyamda yatağımda oturuyorum. Birden regl olmadığımı ve hamile olduğumu öğreniyorum. Ve birden doğuruyorum kendi başıma acısız ve zahmetsiz . Bebeği giydirip yanıma koyuyorum, uyuyor. Başında durup onu izliyorum. Pencere açık, üşütecek, üzerini örtüyorum, kafasını yastıkla rüzgardan korumaya çalışıyorum. Sonra bu durumu aileme nasıl anlatacağımı düşünüyorum. Sonuçta bekar ve bakire bir kızım. Kızkardeşim evde, yanına gidip söylüyorum. Kendimi temize çıkarmak için konuşup duruyorum, işte sadece bu ay regl olmadım ve doğurdum, nasıl ola bilir ki böyle bir şey falan diyorum. En az 6 aylık olması gerekiyor bu bebeğin, şuna baksana diyorum. Nasıl haberim olmamış olmaz ki, bir hastalığın sonucu oldu bu diyorum. Kardeşim işe gidiyor. Aklımda sürekli anneme nasıl anlatıcam düşüncesi var. Kardeşim annemle babama mesaj atmış, çok çirkin bir şekilde söylemiş. Annem geliyor, aynı şeyleri ona da söylüyorum. Hiç kızmıyor, konuşmuyor da, bebeğe bakıyor sadece. Ama kimsenin umrunda değil bebek, sanki ölecekmiş, hastalığın sonucunda doğmuş gibi bir tavırları var. Ben çok seviyorum bebeği, alıyorum kucağıma. Bu sefer büyümüş 1 yaşında bir bebek gibi. Çinli modellere benziyor (bir süre asyada yaşadım), hani öyle ne çinliye ne avrupalıya benzeyenler var ya onlara. Gözleri çok büyük ve çok güzel. Kardeşimin oğlu sarışın, mavi gözlü, benimki esmer diye kıyaslıyorum. Bebeği çok seviyorum ama benden başka kimse umursamıyor.