Bu küçükken gördüğüm neydi merak ettim ama belki de yanlış bir yere yazdım, bir yorum, bir fikir alamadım :( bu görüntü o anlar hala gözümün önünde.... Her ne ise bilemiyorum ama kendi başıma önünde dikilip durmuş olmama hala şaşıyorum. Annemin ressam bir arkadaşının eşiyle sohbet ederken ki o zaman üniversitedeydim, kendisi beyaz araptı nereden açıldıysa konu bazı varlıklardan konuşmaya başladı, doğduğu köyde bu konuyla ilgili inanışlardan bahsetmişti ve bana 3 sure adı yazmıştı, korkarsam ya da yalnız kaldığımda okumam için ama hiç okumadım, yalnız birşey daha söylemişti ki o söylediği de aklıma öyle bir ana gelince geldi yani hamileliğimde, hamileyken ve bebeği emzirme döneminde demişti akşamları sen ve bebek dışında 3.bir kişi evde yoksa muhakkak ışık açık olsun ve bu sureleri oku demişti. Öyle bir dönem de aklıma gelivermişti ama sureler neydi hatirlayamadim ama psikolojikman ışığı açmıştım. Sonra o konuştuğum kişinin bu 3 sure'nin adini yazdigi minnacik kagitla karsilastim iyi mi? Cok sasirmistim ama bilmiyordum dualari ve o sene Pier Loti'ye gitmistik orada gezeken ilk defa kendime ı Kerim'in Türkçe mealini almistim Elmalılı Hamdi'nin acip okudum mu galiba bir kere ama sonra yahu ben ne yapıyorum demistim. Anne olmamla fazlaca bir hassasiyet olmustu sanirim. Fakat dun bu siteye girip ruyami yazmamla arkasi geldi ve hemen bugün aklıma bunlar geldi, gecmiste kalmis olsa da merak ediyorum hala açıkçası. Sonra farkli seyler yasadim, hem uyur hem uyanikken ayni tekrarsal ruyalar pesimi birakmadi ve ruyalarim hep benimle, esim bile demisti ki sen ve senin bu yasama paralel giden ruya alemindeki yasantin cok ilginc gercekten demisti. Evlendikten oglumuz dogana kadar mesela ruyalarimda o kadar cok cocuk dogurdum ki ben yoruldum. Ikiz, üçüz, siyahi, sarışın her tipte bebek, bazilari bir doguyordu dogdugu an yürüyüp konusuyorlardi, bazilari bebek bebekti iste. Ben cok mutlu oluyordum her seferinde, esim diyordi ki bazen uyandiginda bir bakiyorum sana diyordu yuzunde muhtesem bir gülümseme yatakta oturur vaziyettesin ve goremedigim bir bebek tutuyorsun kollarındaymis gibi bakiyorsun diyordu. Gercek hamileligimden once ruyamdaki son dogumum tam bir efsaneydi cunku ben hamileligi 9 ay ruyamda yasadim ve dogurdum mutluluktan agliyordum dogdugunda, bu ruyadan 5 ay sonra gercekten bebek beklediğimi ogrendim, hicbir belirti yokken hamileyim sanirim diye hastaneye gidip tahlil yaptirmak istemistim ve oldukca erken bir sekilde ogrenmistim. Cinsiyetini ogrenmek bile istemedim esime de doktoruma da oglumuz olacak demistim ama esim dayanamadi merakina yenik dustu ve ben de zamansiz bir anda basimi cevirince hep birlikte ogrenmis olmustuk cok komikti, bir oglumuz olacakti :) ben ruyalari sevdigim gibi yazmayi da seviyorum çok yazdım sizleri biktirmadan kacayim :) bu yazdıklarım neydi cidden merak ediyorum. Oglumla da enteresan gecmis yasam anilari paylasimlarimiz oldu. Birbirimizi algilamamiz cok guclu, hatta daha kucukken okulda olan bir olay sonrasi mdr yardimcisina demis ki benim su an ki durumumu annem hissetmistir demis, kadin da nasil demis? Beni annem hisseder, anlatmama gerek kalmaz cogu zaman demis. Bu konuşmadan 20dk sonra randevusuz bir sekilde okuldaydim kadin beni gorunce sasirmis ve bir de bu konusmayi anlatmisti gozlerini unutamam hic, sormustu nasil oluyor bu diye, rahatlikla oluyor demistim, bir cabam yok, cidden okula gitmek icin yola cikmamistim o gun mesela. Motorsikletimleydim hastane dönüşü sacma sapan bir noktada okula ugrama istegi belirdi ve yolumu degistirip okula gitmistim. Yine cok yazdim diyip devam ettim :) :) :) Bilemiyorum cesitli kitap onerileriniz varsa onlari da yazarsaniz sevinirim, simdiden cok teşekkürler